Vervolgens door de (rustige) avondspits naar het hotel met de taxi. Het blijft bijzonder, auto rijden in india. Overal komen mensen, auto's, motoren, honden, koeien etc vandaan. Ik snap wel waarom de gemiddelde westerling een taxi neemt en niet zelf rijdt. Op de foto de avondspits.
Pune heeft een grote concentratie zwerfhonden. Het zijn er zoveel dat de honden een eigen territorium hebben en dat ook echt bewaken. Erg lastig als je zelf een hond hebt en die dan uit laat, voor je het weet wordt je eigen hond (die niet in dat territorum hoort) aangevallen.
Het diner in het hotel was top. Buffet, maar wel met een aantal traditionele dingen die ik nog niet kende. Bijzonder was het mierenzoete warme toetje dat kan bestaan uit zo ongeveer alles wat je fijn kunt malen, deze keer ui, noten en nog wat dingen die ik niet heb herkend.
Tijdens het diner heb ik met onze NL collega Martijn bijgepraat. Dat levert extra inside info op die niet in de presentaties zit. Zo ongeveer iedereen in India heeft electrisch (tot in de sloppenwijken, gesponsord door de overheid), maar stromend water is zeldzamer, zelfs niet in alle appartementen. De gemiddeld Capgemini medewerker woont in de flats die we veel hebben gezien. Op zich prima flat, of ooit een prima flat geweest, maar omdat ze hier niets aan onderhoud doen, ziet het er van buiten niet uit. Dat onderhoud zie je overigens ook in de Capgemini panden terug. Het state of the art learning centre dat we hebben gezien (jaar of vijf oud) heeft nu al een lekkend dak. Het dat van de kantine in Pune lekt ook dus dat is nu afgedekt met die grote blauwe zeilen die we wel kennen van de Gamma.
Op dit monent (vijf uur a.m. lokale tijd) zitten we te wachten op onze vlucht naar Hyderabad. We beginnen daar met het ontbijt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten