21 juni, sneeuw

Vandaag gaan we Mount St Helens bekijken. We beginnen bij Ape Cave, een 3 km lange lavatunnel, ontdekt door een scoutinggroep die Ape heet, vandaar de naam. Een lavatunnel is een soort stenen buis de overblijft als bij een eruptie een lavastroom aan de buitenkant afkoelt. Binnen in stroomt dan de lava en aan het eind van de eruptie hou je dan soms een tunnel over. Deze is erg spectaculair, hij is een meter of tien hoog, pikkedonker en je kan er doorheen wandelen. Foto's volgen later want een iPhone kan slecht foto's in het donker maken.

Na de tunnel hebben we de lava canyon bekeken. Een mooie kloof waarin je goed de zeskantige vorm van basalt kon zien. Ook nog lekker gewiebeld over een suspension bridge, altijd leuk. Vervolgens wilden we over de pas rijden om de vulkaan, en dan vooral het gat dat in 1980 is onstaan, te bekijken. Helaas, de beide passen zijn nog ingesneeuwd en gisteren hebben ze nog een auto moeten redden die vastzat in de sneeuw. Geen optie dus voor onze huur Mazda. Alternatief, drie uur omrijden naar een ander uitzichtspunt. Na twee uur rijden kom je dan bij het visitors centre waar je op de webcam kunt zien dat de vulkaan in de wolken zit. We staan nu op de camping vlak bij het visitors centre en kijken morgen op de webcam of de wolken weg zijn voordat we verder gaan. Zoniet, dan gaan we door naar Mount Rainier.

Highlight of the day: vanmorgen hebben we tussen de wolken door toch nog een stukje van Mount St Helens gezien.

Verstuurd vanaf mijn iPhone