12 april, de dag van het verdwenen uitzicht

Na de vele autokilometers van gisteren kiezen we vandaag een wandeling dichtbij, nl. van Taormina naar Castelmola. Taormina is een toeristisch plaatsje op een heuvel aan de kust, dus veel parkeerstress (wij staan natuurlijk in de parkeergarage aan de rand van het dorp) en veel toeristische winkeltjes met dingen waar wij nog niet oud genoeg voor zijn. Maar eerst de wandeling. O nee: eerst een capuccino!

Vanuit Taormina kunnen we het op een vrijstaande rots liggende Castelmola goed zien liggen. Het is niet helemaal helder, maar de klim van 350 meter lijkt een leuke te worden. De wandeling gaat over een nauwelijks gebruikt paadje, kennelijk kiezen de meeste mensen voor de auto. Na ruim een uur staan we boven, maar is het inmiddels fris, vochtig en mistig (zie foto). Snel maar weer naar beneden waar het niet mistig is en waar ze pizza's verkopen. Lekker, met bier.

Vervolgens hebben we nog even door Taormina geslenterd en zijn we nog naar het Griekse theater geweest (het cultuurmomentje hebben we weer gehad). Best aardig, maar wel veel modern metselwerk en weinig originele resten.

JE kon zich niet inhouden en heeft weer de plaatselijke dolci (kleine zoete koekjes met verschillende soorten vulling) gekocht. Eten lijkt 1 van de thema's te worden deze vakantie...

Wetenswaardigheid van de dag, ze verkopen hier een broodje ijs in de gelateria. Nee, dit is geen broodje aap verhaal, we hebben het zelf gezien! Binnenkort maar een keer proberen.

Highlight of the day: de conchiglioni napoletani (enorme pastschelpen) die we zometeen gaan eten.